RIVERSDAL NUUS - Die aanmelding van geïnfekteerde honde met katgriep (Parvo) het kommerwekkend toegeneem.
Dit is volgens Riversdal Dierekliniek, wat byvoeg dat die meeste gevalle in gebiede voorkom waar honde vrylik rondloop en nie beheer word nie.
Dit is egter rede tot kommer dat honde in beheerde gebiede ook uitbrake begin aanmeld. Dit is uiters noodsaaklik dat babahondjies ingeënt moet word om hulle die beste kans te gee om weerstand teen die dodelike virus te bied," sê dr Jako du Plessis van die kliniek.
Die eerste inenting moet op ses weke plaasvind en 'n opvolg op nege en 12 weke.
Honde wat nie die inentings ontvang het nie, jonk of oud, is vatbaar om die virus na blootstelling te kry.
Die naam 'katgriep' is misleidend, omdat die siekte nie van katte na honde oorgedra kan word nie. Katte kan wel 'n soortgelyke siekte opdoen.
Wat is Parvo?
Parvo (katgriep) is 'n hoogs aansteeklike virus wat hoofsaaklik versprei deur die uitskeiding van geïnfekteerde honde - direkte of indirekte kontak.
Daar bestaan twee soorte honde Parvovirusse. Die een affekteer die hart en longe, waar die ander die ingewande affekteer. Die eerste gevalle van Parvo was in die 1970's en binne twee jaar het dit wêreldwyd versprei.
Kardiomanifestasie
Die kardioweergawe van Parvo is minder algemeen en kom in baie jong hondjies onder agt weke voor. Die virus word in meeste gevalle deur 'n geïnfekteerde ma-hond oorgedra. Honde begin asemhalingsprobleme ondervind en die hartjies sukkel om hul werk te doen.
Die virus val die hartspiere aan wat nog te swak is om weerstand te bied. Die dood van so 'n babahondjie kan baie onverwags gebeur, met min kennisgewing of tekens vooraf. Indien 'n hond oorleef, kan dit wel komplikasies later in hul lewe veroorsaak.
Waar honde, veral tewe, gereeld hul inentings ontvang teen die virus, is die kanse baie skraal om sulke gevalle te sien.
Ingewandemanifestasie
Hierdie virus word nie deur die moeder oorgedra nie, maar hoofsaaklik deur mondelikse kontak met die parvovirus. Dit versprei deur braaksel, uitskeiding of deur geïnfekteerde/gekontamineerde grond. Sodra 'n gesonde hond in kontak kom met die virus, versprei dit baie vinnig. Dit is 'n vernietigende virus wat tot die dood kan lei. Indien dit vinnig genoeg opgespoor word, kan behandeling die dood verhoed.
Honde wat die virus oorleef, kan nog steeds spore daarvan dra in hul uitskeidings tot drie weke daarna. 'n Hond wat Parvo gehad het, kan lewenslank 'n draer wees en mag tekens van die virus enige gegewe tyd in hul lewe uitskei.
Is Parvo altyd dodelik?
Sonder ingrypende behandeling is die sterftesyfer ongeveer 91%. Met agressiewe behandeling kan die syfers daal tot 20% en selfs tot 5%, maar nie sonder gevolge nie.
Tekens van Parvo en nasorg
Simptome begin wys drie tot 10 dae na blootstelling aan virus - braking, moegheid/lusteloosheid, diaree (soms bloederig), koors, gewigsverlies en verlies aan eetlus.
- 80% van volwasse honde wys geen simptome; babahondjies is meer vatbaar.
- Die Parvo virus leef tot 'n jaar in uitskeidings of ander organiese materiaal, soos grond en gras of materiaal.
- Slegs 'n sterk bleikmiddel sal die kiem vernietig.
- Inenting is die ENIGSTE manier van voorkoming.
Indien Parvo geïdentifiseer is, moet die gebied waar die hond beweeg het behoorlik ontsmet word. Komberse, klere, vloere, matte ensovoorts moet met 'n sterk middel gedisinfekteer word (F10 is baie effektief en kan by die dierekliniek bekom word).
Dis word aanbeveel dat 'n babahond, sonder inentings, verkieslik nie die onbehandelde perseel betree vir ten minste drie maande nie. Behandelde gebiede sal veilig wees direk na behandeling.
Inligting deur Riversdal Dierekliniek verskaf.
'Ons bring jou die nuutste Riversdal, Hessequa nuus'
